Dementie en erfrecht

In mijn agenda staat dat ik een informatief gesprek heb met mevrouw V, over het maken van een testament, maar in de wachtkamer zitten drie personen. Mevrouw heeft haar broer en haar dochter meegebracht. Als iedereen is voorzien van koffie, steekt mevrouw van wal. Regelmatig kijkt ze naar haar broer en haar dochter, om bevestiging te vragen van wat ze heeft verteld.

Mevrouw is getrouwd, maar onlangs is haar man opgenomen in een zorginstelling, op een gesloten afdeling. Hij was al jaren dementerend, maar wilde dat niet erkennen en probeerde de schijn op te houden dat er met hem niets aan de hand was. Mevrouw wilde hem in zijn waarde laten en hielp hem daarom bij het verbloemen van alles wat hij niet meer wist en kon.

Daardoor hadden zelfs directe familieleden en goede vrienden heel lang niet in de gaten hoe slecht het met meneer ging. Hun dochter woont ver weg en heeft een drukke baan en een jong gezin en komt daarom maar af en toe langs. Zij vertelt mij dat ook zij heel lang de situatie heeft onderschat.

Toen mevrouw voor een kleine ingreep naar het ziekenhuis moest, ‘s-ochtends erheen en ‘s-avonds alweer naar huis, had ze haar broer gevraagd haar man gezelschap te houden. De broer van mevrouw trok toen een hele dag op met zijn zwager en merkte dat die haast niets meer zelfstandig kon en voor bijna alles afhankelijk was van hem — en normaliter dus van zijn echtgenote. De broer van mevrouw was hier erg van geschrokken en had dit meteen aangekaart bij zijn zus. Zij had bevestigd dat dit inderdaad al lang aan de orde was. En bovendien had ze in tranen toegegeven dat ze het zelf niet meer aankon. En zo was het balletje gaan rollen. 

Met hulp van haar broer en haar dochter, die inmiddels ook op de hoogte was gesteld, had mevrouw de kwestie aangekaart bij de huisarts. Er zat niets anders op dan een goeie plek zoeken voor meneer, liefst in een verzorgingshuis in de buurt. En die plek was gelukkig snel gevonden. 

Het leven van mevrouw ziet er nu heel anders uit dan een jaar geleden. Zij gaat vaak bij haar man op bezoek, maar heeft nu ook  weer meer gelegenheid voor hobby’s en sociale contacten. In een tijdschrift las zij over het maken van een testament en daarover wil ze graag meer informatie. Want, zo vraagt ze zich af: “Wat heeft mijn man nog aan mijn erfenis?” 

Ze heeft nooit eerder een testament gemaakt. Als zij nu, zonder testament, zou overlijden, zouden haar man en hun dochter de enige erfgenamen zijn, maar zou feitelijk alles naar haar man gaan en zou hij enig eigenaar worden van alles wat er is. Ik vertel haar dat zij een testament kan maken waarin ze haar man onterft en haar dochter tot enige erfgename benoemt. Normaliter zitten daar wat haken en ogen aan, want een echtgenoot kan bepaalde rechten claimen. Maar nu haar man in een verzorgingshuis zit, is dat niet aan de orde en kan zij dit zonder probleem regelen. Als mevrouw dan vóór haar man overlijdt, gaat haar hele erfenis direct naar haar dochter.

Wilt u dat MAAT notaris testamenten voor u en uw partner maakt? Of heeft u naar aanleiding van deze post andere vragen? Neem dan vrijblijvend contact met ons op. We helpen u graag verder.

MAAT notaris – 📨 info@maatnotaris.nl – 📞 0164-744132